HATIRLA ANNE
Bir yabancı gibi durma, sonunda geldi bebeğin
Hani diktiğin kundağın bezini hatırla anne
Gözümün nuru dediğin karşında o kelebeğin
Beşik edip salladığın dizini hatırla anne

Sımsıcak o kucağınla kokuna çok hasret kaldım
Sanki bizim ev değil de, başka bir kapıyı çaldım
Tanımadın hiç şaşırdım, ben öylece kalakaldım
Bizi unutmuş olsan da özünü hatırla anne

Haydi, hatırla ne olur, süslerdin ya ipek şalla
Zayıfsın büyü diyerek besler idin kaymak balla
Bir kere gülümse tanı, bir şey yap başını salla
Tükenmeyen neşen idim hazzını hatırla anne 

Hep anlatırdın rüyanda beni perişan görmüştün
Üzülüp yavrum nasılsın diye halimi sormuştun
Derdime çare aramış hayır öğütler vermiştin
Gönderdiğin mektupları yazını hatırla anne

Uğruma adak adayıp oruç tuttuğun günleri
Gece gündüz koyun gibi, daim güttüğün günleri 
Düğün kurup tel duvaklı gelin ettiğin günleri 
Eline kına yaktığın kuzunu hatırla anne

Edep adabınla bize hem örnek hem de gururdun
Gaz lambası ışığında halı kilimler dokurdun
Yatarken dört bir yanına dualar üfler okurdun
Okuduğun Kur’anların cüzünü hatırla anne

Yüzüme bakıp anımsa, sana benzer gülüşlerim
Ne umutlarla gelmiştim, yıkıldı bir bir düşlerim
Hiç oralı olmuyorsun, bak sele döndü yaşlarım
Her şeyi unutsan bile kızını hatırla anne
Yüzümü unutsan bile gözümü hatırla anne.

Semiha Arasbora