Eyyy ! asi insan toprağın oğlu
Doğa ihaneti asla af etmez
Ne denizi koydun ne mavi gölü
Yağmurun nimeti güneşin dölü
Kainatı seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Elleme pınarı göz yaşı aksın
Vadiler yamaçlar gonca gül açsın
Yapraklar yeşersin güneşe baksın
Çiçekleri seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Dünya malı bohçalayan bey idi
Yeşile maviye kastın ne idi
Sen türkünü söyle Turna Toy idi
Sunaları seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Altına serilmiş hasıra takma
Üstüne örtülmüş yorganı yakma
Kışına yazına güze hor bakma
Mevsimleri seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Sen doğanın ürünüsün çok yaşa
Saygı göster güle selam dur taşa
Düşününki yarın sabah gün haşa
Aydınlığı seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Türkülerle şarkılarla tohum ek
Topla nimetini paylaştır tek tek
Sen sevgini sun o sana ekmek
Toprağını seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

Kurtoğlu ormanın ürünü nerde
Bakın şu doğanın düştüğü derde
Yangınlar yüzünden ot bitmez yerde
İnsanları seven kuru laf etmez
Doğa ihaneti asla af etmez

İbrahim Kurt
Antalya -Melekler çiftliği