Mutluluk ablemi yapışmış alnıma
karanlık gündüzlerdeyim
her köşe başında bir ıslak mendil
sen yoksun bense yalnız
benim ateşin adı yasen kimsin

yüreğim duraksız bir meçhulde
adresin yok her sokakta seni arıyorum
gözlerim ufukta durgun ve ıslak
dudaklarımda anlamsız kelimeler
benim ateşin adı yasen kimsin

içerim okyanuslara döndü durmaksızın hep dalgalı
beynimde fırtınalar kopuyor
gözlerimse kocaman bir şelale durmadan akan
sayende düştük bu hallere
benim ateşin adı yasen kimsin

bir sesine çarpıldım kulağımda çınlayan
bir telefonda gelen gizli numarana
uzaktamısın yakındamısın bilinmez
öyle bir içime işledinki parça parça ettin beni
benim ateşin adı yasen kimsin

bir tek bağırmana yada posta koymana değil
dilinde telafuz edemediğin
içindeki deli sevdana vuruldum
belkide bana nefretine,kinine vuruldum
ben meçhuldeki bir sese vuruldum
benim ateşin adı yasen kimsin

belkide bir hayale sadece sesi olan
benim arayıpta ulaşamadığım
sadece o istediğinde arayan bir hayale
ben bir çöle aşık oldum hiç görmediğim
benim ateşin adı yasen kimsin

bir gün ansızın çıkıp gelirmisin
ellerini uzatıp işte o benim diyebilirmisin
o nefretini,kinini suratıma haykır
öldüreceksende öldür
ama bir kere göreyimde öyle öldür
bu ateşi söndüreyimde
tamamen seninim istersen yanında götür
benim ateşin adı yasen yasen kimsin