Soğuk bir kış gecesi
nefesim donuyor içimde,üşüyorum
yorgunum,dizlerimin bağı çözülmüş,yürüyemiyorum
gözlerim kapanıyor ölüm uykusuna
yatağımda öylece kalıyorum

çokmu uzak kaldın tenime
yatağımın öbür ucunda
sıcaklığını hissedemiyorum
buz kesilmiş vücudun dokunamıyorum

gözyaşlarım damlıyor gözümde
kan tarlaları gibi
kızılcık çiçeklerin kokusunu alıyorum rüyamda
nefesin dokunuyor nefesime uyanıyorum

sımsıkı sarılmak istiyorum
o çırpınan bedenine
bir buse dokundurmak dudaklarına
o donuk sanki gülümsüyorlar bana
nedendir bilmem çok soğuksun bana

benim yatağımda bana uzaksın
gözlerin dalıyor
tenin utanıyor tenimde
usulca kalkıyorsun ürkek sesinle hoşçakal
kapıyı çarparak uzaklaşıyorsun

benmiyim nefretin bilmem
yoksa sevdan uzaklarda mı?
her geldiğinde sarılmanı gözyaşlarınla
gülümsemeni öyle anlamsızca
bizim ruhumuz birmiş böyle soğukça
ben üşüyorum diyorum erciyes dağında tam zirvede
sense ağrı dağı buz kesmişsin
ne güneş vuruyor ısıtırcasına
nede tenin tenime dokunduğunda ısnıyorum
demekki biz böyle soğukça sevmişiz bir birimizi