0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Yordun bizi be hayat,
Hem de aldattın.
Olmayacak hayaller uğruna boş yere çabalattın.
Günler doğdu, günler battı,
Bir umuttu yaşatan bizi, kuru bir meraktı.
Oysa farkındaydık bu kısır döngünün,
Kafesimizin parmaklığı şeffaf çubuktandı.
Ne altınlar, ne elmaslar harcadık,
Alış verişimiz külliyen zarardı.
Aşklarımız soluverdi ilk baharda,
Sevgilerimiz ne de çabuk tükendi bitti.
Boynumuzdaki yuları çeken
Çok eğlendi bizimle
Sayesinde az yaşadık, çok süründük bu düzende,
O değirmen taşını ne de çok döndürdük.
Heybelerimiz çer çöple dolu,
Ayaklarımız nasırlı,
Uzak ufkumuz karanlık ve de puslu.
Nasıl da aldattın bizi be hayat,
Sefil yüreklerimiz, bizden çok yoruldu.
5.0
100% (1)
