0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
258
Okunma
Çarpık çehreli bulanık aşk,
Teselli kuruntusu ve alaycı bir enaniyet,
Esinti yaşama sevinç katan gri bir hüzün,
Ve dalgası derindir boğulmuş huzurun demi,
Ne tuhaf ki denizle böbürleniyor ahengi bozan cümlelerin süslü yanı,
Yeni yetmeydi belki de hoş görülüp hor karşılanan asabi hissiyatlar,
Bir düşünce hastalığına gebe iken umutlu sancılar,
Ve ertelendi, vara yok ekleyen gülüşü vişne çürüğü kokan mühürlü sevda..
Kucaklayan yalnızlığa ahde vefadır beyaza gem vurmak,
Mahâl vermeden acıya dost gibi görünüp hunharca sarılmak,
Boşluğundan düşünce uçurumun kollarına,
Garibine gidiyor mürekkebi acıdan tatlı kelamı kalemimin..
5.0
100% (3)
