Son gün olmasın, ne olur dostum arkadaşım,
Beni koysun kabre, Türkçü dokuz ülküdaşım
Hiç kimseye sitem yok, erkekçe ben yaşadım,
Dişlerimi sıktım da acıyı da duymadım.

Kimseye biat etmedim eğilmedim ki ben,
Eğilseydim geçerdim bir çok kapılardan ben,
Çevrem, dostlarım buna şahittir alçalmadım,
Hiç kimseye sitem yok, erkekce yaşadım ben.

Dostlarımı unutmam, ben severim onları,
Çok kaldırdım yerlerden düşüpte kalanları,
Dostumun delisiyim, düşmanın korkulanı,
Dişlerimi sıktım da acıyı da duymadım.

Gideceğiz birgün, tabi ki o meçhul yere,
Gidipte gelen mi var, meçhul yerden geriye?
Adam olmak kafidir hep gerisi hikaye,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaşım.

Yıllarca da gittimde, bir davanın peşinden,
Bazen satanlar oldu, hiç gelmedi peşimden,
Ben böyleyim işte, asla dönmedim yolumdan,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaşım.

Bu şehirde üç kişiydik, Azmi, Babür ve Mete,
Derlerdi ki dikkat edin, bu deli üçlüye,
İkisi suç ortağım, güven tam birbirine,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaşım.

Önce Mete’yi, sonra da kaybettim Azmi’yi,
Bu üçlüden sade ben, geriye kaldım şimdi,
Öyle canım yandı ki unutmadım sizleri,
Kabrime toprak atın unutmayın bizleri.

Babür Ali Yaşar
Eğitimci/Araştırmacı
3 Mayıs 2024
Trabzon/Kuzgundere