Gidişlerden ,
Hep korktum ben .
Senden ,benden ,bedenden.
Fark etmedi .
Gidişlerden ,
Hep korktum ben .
His de olsa ,
Sevgi de olsa,
Zulüm de olsa ,
Giderse ..
Bir kopuştu benden.
Bir ayrılıştı bedenden
Bu yüzden ...
Ayrılıkları hiç sevmedim ben
Bu yüzden...
Gidişlerden ,
Hep korktum ben .
Eksilmeyeyim diye ..
Sahip çıktım ,
Yaralı ,ümitsiz, kırılgan düşlere .
Her gidiş ...
Bir eksiltiydi bende .
İz bırakırdı ,
Zavallı benlikte .
Terk etmek,
Terk edilmek,
Fark etmez ki gidişte .
Bu yüzden...
Gidişleden,
Hep korktum ben.
İyi de olsa ,
Kötü de olsa ,
Benle olan kalmalı bende .
İzin vermedim ,
Bu yüzden gidişlere.
Çünkü ...
Gidişlerden,
Hep korktum ben.
Alışkanlık mı ?
Çaresizlik mi?
Bilemedim ...
Senin gidişine de izin vermedim.
Ne kendim ,gidebildim.
Ne git diyebildim .
Bir kısır döngüde ...
Devindikçe devindim.
Çünkü ;
Gidişlerden ,
Hep korktum ben .
Zamanda asılı laldım.
Her gidişi: Yok oluş sandım.
Bu yüzden ...
Gidişlerden ,
Hep korktum ben.
Elimden alınmasın istedim
Sahip olduklarım .
iyi mi ?
Kötü mü?
Hiç sorgulamadım.
Bende kalmalıydı ,
Her türlü varım.
O yüzden...
Gidişlerden ,
Hep korktum ben ..
Kalsın isterken gidişlerim,
Ben ,benden gitmişim.
Gidişler olmadan bitmişim.
Kainat denen aynada;
Kül rengi ,kırık dökük bir izdüşüm
Giden gitmiş ,
Ben gitmiş,
Gönüldeki EN gitmiş .
Sonunda fark ettim :
Gitmek gerekmiş bazen
Senden, benden...
Eksilmek değilmiş,
Her gidiş.
Yenilenmekmiş bazen
Ruhen ,bedenen.
Korkmuyorum artık gidişlerden.
O yüzden...
Gidişine izin verdim ben .
Biliyorum artık ...
Her gidiş ...
Bir yer açış gelişlere...
Her gidiş ...
Gebe bir yeniliğe