1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
293
Okunma
Ellerin ellerimin arasından usulca çektiğinde kendini...
Bakışların gezinirken ayak uçlarında.
Son ışıltılar da kaybolup gittiğinde
Rüzgarda savrulan saçlarında.
Gözümün önünden geçti bir an yarınlarım.
Sen yoktun içlerinde..
Ağaç nasıl kururmuş, ben o zaman anladım..!
Zaman nasıl dururmuş, ben o zaman anladım..!
...
Giderken,
Ardına bir kez olsun baksaydın eğer.
Yüzüne az da olsa,
Bir tebessüm taksaydın eğer.
Benimle son defa
Bir sigara yaksaydın eğer.
Boğazımda düğümlenen sözlerimi.
Ardından peşine takılan gözlerimi.
Geri çeviremezdin.
Yıkıp deviremezdin.
Ağaç nasıl kururmuş, ben o zaman anladım..!
Zaman nasıl dururmuş, ben o zaman anladım..
(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz