Fasl-ı baharımda kalırken ayrı,
Gözümde sevgimin kalmadı hayrı,
Elime kalemi aldırdın gayrı,
Kağıda dökmektir, senden sonrası.

Dil-i ruhsarıma çakıp resmini,
Baktıkça kanatan güzel cismini,
Dilimde duaya dönen ismini,
Rabbe haykırmaktır senden sonrası.

Namluya kurşunu sürerken bile,
Katilimdir diye düşürmem dile,
Ölümden beterdir çektiğim çile,
Cehennem azabı senden sonrası.

Sevda zincirinle attığın nakış,
Giderken gönlümü yaktığın bakış,
Nemrut’ta görmedi o nasıl yakış,
Sönmeyen ateştir senden sonrası.

Acıları atıp dört bir yanıma,
Yine gözlerini dikti canıma ,
Değmesin ellerin akan kanıma ,
Şeydama nakıştır senden sonrası.

Pınarlarım doldu yakın taşkını,
Çağladığında gör bakan şaşkını,
Fışkırır içimden kussam aşkını,
Denize damladır senden sonrası.

Gelmeyen baharım bitmeyen kışım,
Mutlu gün görmedi gencecik yaşım,
Hiç dersin almadı akılsız başım ,
Doğmayan güneştir senden sonrası.

Vurunca hayatın mel’un sillesi,
Çözüldü sevginin hain hilesi,
Tak etti canıma yetti çilesi,
Aşkını gömmektir senden sonrası,

Madem aşk-ı memnu bendeki ağrı,
İnsafsızca dağla kurşunla bağrı,
Şu ezan ki bana Rabbimden çağrı ,
Severek ölmektir senden sonrası.

Divane Gökhan’ım sevgini sakın,
Birgün dinecektir hicrana akın,
Çağlayan sevdamın bayramı yakın,
Mahşerde vuslattır senden sonrası.

03.10.2008
02.15

Divane Gökhan