Bence hayat kendini aramaktır
Kendini bilen Rabbini biliyorsa
Doymadım kendimle yalnız kalmaya
Bedenime, ruhuma, her bir hücreme
Ve elbette beni hayranım, Yaratana

Doymadım yaratılanları seyretmeye
Ve onlardaki güzellikleri görmeye
Çok okuyacağım kitaplar vardı daha
Dürüst çalışkan milletlerin başarıları
Nasıllarını? Nedenlerini? bilmem gerekti

Seyyah olmam lazımdı
Bu hayat bana yetmedi
Yeniden şu an doğmak isterdim, şimdi
Yetmiş yıl sonra, şehirlerin insanlarını
Teknolojinin durumu ne olurdu?

Görmek bilmek güzel olmaz mıydı?
Yeniliklerle geliyor, her doğan yüklü
Her ekilenden bereketle çoğalıyor ürünleri
Böyle yavaş yavaş aydınlanacak Alemleri
Aydınlanma, sadece dünyanın olmamalı


Beyinler yedi nesil yüklü geliyor
Yaratan, ne yaptığını iyi bilendir
İşin özü kendini tanımaktır
Beyinlerimizin tamamını kullanabilmek amaçtır
Olmuşlar olacakların göstergesidir

Buğdaydan buğday, arpadan arpa oluyor
Genetikle hatalı genler,giderilmelidir
Her işin Rahmanisi olmalıdır
Şeytanisi canlıyı harap eder
Gönül gözü ile gören doyar mı yaşamaya?

Rıza makamında gözüm,
Ol deyince olduranımız var
İsterse (İnşallah)
Kim istemez! İnsan Yaratanın, halifesi değilimdir?
İste, bilirsen istemesini, verir şüphen olmasın!


eminnur acar