2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
314
Okunma
Bir masal vardı, bize gökkuşağı altında anlatılan...
Resim çizerdik, kırık olan kalemlerle.
Komşunun çocukları koşuşturur, annem balkona çıkar bağırırdı.
Çocuklar güler, yaşlı haline acıyarak bakarlardı..
Kırlangıçlar konardı, bizim balkona.
Her biri süzülerek uçardı, gökyüzüne...
Mahalleye çıkardım, arkadaşlar gelirdi.
Koşustururduk, top oynardık.
Sonra eve gelir üşüyen parmaklarımı, ısıtırdım kuzinenin başında...
Yapraklar dökülür, her birinden koleksiyon yapardım...
Sonra bir şeyler oldu, hep olur zaten...
Mahallenin ışığı söndü, doslar gitti.
Sonra bize yuva olan apartmandan taşındık, geriye ise anılar kaldı
5.0
100% (5)
Cevap Yaz