-6-
ömrü hayatımda ik-diba o ğün
camiden başga yerde de
ülöküs ilambası yandığını ğördüm
camiden getirtdi Köse Abdille’ye
garannık basdıkdan nece neçe sonura
çıkdık nekdapdan
dedelerin terefiden da(ğı)ldığı ğibi..
herkeşin anası, bobası, ebesi
say(hi)ı ülöküs yoğukana
yasdı inamazını nası ğıldılar ki
.
o ğün öylenden sonura,
hiş tenefis etmeden,
tufalete ğetmeden,
“cu” (kalem açmak için izin)
“uncu” (tufaleti ğelmek)
demeden
bi tefa bile sıraya oturamadan
zati gışıyın üsdüne nası(l) oturacan
bi ğişi hariş
Şayetse şika(ye)t etdi de
ğızca(ğı)zı aldı ğetdi
o da öyle
başga cesaret eden nerdee
başga bişi(y) aklımıza file ğelmedi
.
hep ayakda, sahatlarca...
kendi de unutdu
cığarayı daa
tufaleti de
suyu da
çayı daa
“-annadınız mı?”
“evveeet”
“-annadınız mıııııııı?”
“evveeet ö(ğ)retmeniiiim”
“-yaarın gör(eceği)cez bakalım” diye
aklına ğelmedi evine ğetmek
“ekmek yemek” (öyün-sofra)
.
gaşlar çatık,
gözler gısık
o gene kafasını salladı
gözlerini kısıp herkeşe
tek tek hemi de
gözlerinin içine içine
gan davalısıymışız ğibi,
gıçına barnağ atmışıyız ğibi bakdı
her birimize ayrı ayrı
yumruğunu sıkdı
barnak salladı
yüreklerimize gorku saldı
ara ara sıraladı
.
“yemin d(e)ossun” dedi,
“anam avradım ossun” dedi
“üşden dokuza şartossun” dedi
“iki ğözüm öğüme aksın” dedi
“ömrü hayatımın hayrını görmeyen” dedi
“eşşolu eşşekler” dedi
“öküzo(ğ)lu öküzler” dedi
“ğanı bozuklar” dedi
“südü bozuklar” dedi
“ananızdan emdiğiniz südü” dedi
“şerefsizler”
“gominisler”
“vatan hayınnarı”
“salaklar”
“aptallar”
“guş beyinniler”
taha neler neler
.
hinci hankı birini deyeyin,
hankı birini aklımda dutayın gardaşım
tekralladıkları da oldu
söğmeler, yeminner
gırla ğetdi zati
hayret birileri nası(l) altına gaçırmadı
taha bana doğru bakarına bakmaz
basdım ağıdı fığanı
benden cesaret alalak bikaş gişi taha
o daya(ğı) görüp de nası a(ğ)lanmaz
..
“vallaha-billaha.. şartlar şartossun…”
..
“bakın huraya yazıyorun !” dedi
cümlesinin ardını unutdu
acaba ne yazacağdı bu!
yazzık!
baya acıdık..
.
adamca(ğı)z taha o zabah;
mendilini unutmuşları,
dırnakları,
saşları uzunnarı
elleri kirli olannarı,
barnakları çatlamış-yarılmışları
ödevlerini yapmayannarı
özet çıkarmayannarı
önüşkü ğibi
cepdelinen de ossa döğmediydi
çekdi coga oynamaya gayfaya ğetdiydi
zavallı
goya mehremet etdiydi
bi de hu hale bak ga(y)ri hinci
hu fele(ği)n işi
aynı mitli köylünün işi ğibi
gatliken do(ğ)ru türüs(t) yönedine ğetmez
“şükür” demeye ğelmez
takikesinde ters yüz eder her bi şeyi
ö(ğ)retmence(ği)ze ne deyen ben hinci
onun da işleri yönedine ğetmez,
beker-evlenemez
bizim köyün gızlarını beğenmez,
onnarın köyünden de
beğendiği gızlar
bizim köye gelin ğelmek isdemez
adam acıkır,
başga sıkıntısı vardır,
en önemlisi de
o da mettişden gorkardır
.
emme bak gari, hu hale
önşe gulak burkma
yüzümüze tokat patlatma,
gaba etlerimize depik,
cepdelinen ellerimize
sonura barnak uşlarımıza
gafamıza
sonura neremize ğeli(r)se
“depik, bokis” devri başladı
ardından pinar zopası
gıçımıza başımıza
sırtımıza,
“esas duruşda dipden gaydırmaca”
taha önşe görmedim duymadımıdı
edemedi neremize gelirse
cepdel, depme, şamar, vurmaya goyuldu
valla döğmekden yoruldu
onun da elleri acıdı
depiğ atayın derkene
ız taha düşeyazdı
adamca(ğı)z bence
birini vekil etse
bu ğadak yorulmazdı
bokisi, elleri acımazdı
gene de adama içim acıdı,
öyleya bu da nayet Allahın bi gulu,
bunu da bi ana doğurdu
.
biz esas duruşda durdukcana
hırlandıkça hırslandı
yazzık yaa..
çok yazzık valla-billa
kimbili(r) ne ğünah işledi de
öyle verildi bizim köye
torpili ossa bizim köyde ne işi var
ilk fırsatta gaşmayo mu adamlar.
bi de müftünün köylüsü hocalar
bizim köye tayin olullar,
esğere ğedeller,
iki sene sonura tesgereli ğeliller
evleniller
kendi köyülerine tayın olu(r) ğedeller.
Allah razı ossun müftü beyden,
Hocasız gomaz bizim köyü
tayın olanın yerine
bi başga köylüsünü taha tayin eder
asalet masalet
esğere ğedeller
tesgere düğün
bizim köy çıkış nokdası oldu
müftünün köylüsünün
hoca mutlu
memnun müftü
yavıklısı ğibi,
esger yolu bekler bizim köylü
bi sıkıntımız; ölü öldümüydü
seğit “Aşşamelle”ye
olmadı “Gövcelli”ye
“hoca”
ya da mezburen Gabış Musa
bi de beğenmezler adamı
oldu bitti hazır köyün imamı
mazin de
hocayı etişdiren de
.