Bir dâvâ ki ümmet dâvâsı idi,
Herkes canım fedâ elbette derdi,
Seni tek bir avuç insan üslendi,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Kimisi almayın malını dedi,
Kimisi insanı terk etsin dedi,
Onların hepsi de sözünü yedi,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Ne garip bir dünya kolay yutarız,
Unutup da yine ona satarız,
Parayı doları önde tutarız,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Elleri açıp da duâ ederiz,
Komşu olsam ya Rab Resûl’e deriz,
Hiç hayâ ve edep nedir bilmeyiz,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Çocuklar kundaktan irkilip kalkar,
Evini başına gülleler yıkar,
Müslümansan eğer sesini çıkar,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Bir yürek düşün ki üç beş yaşında,
Ananın cesedi durur karşında,
Ölümü öğrenmiş küçük yaşında,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Ana yok ata yok kalmış ortada,
Bir kuru ekmeği yoktur tavada,
Bu nasıl insanlık sözler havada,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Eli yüzü toprak küçük bir çocuk,
Enkazdan çıkıyor bak benzi kaçık,
Akıllar tutulmuş bir dur diyen yok,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Bakın Rabb’im her gün sallıyor bizi,
Bir îkaz yoluyla uyarır bizi,
Depremler her yerde gör dizi dizi,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

İsrâ ayet bir de seni anlatır,
Oranın etrafı bereketlidir,
Resûl’ü över de seçkin kulum der,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Sende gerçekleşti sırlı olaylar,
Ne zaman insanlar gerçeği anlar,
Artık kâbus bitse ölmese canlar,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Hak gelip de batıl elbet gidecek,
Batılın zulmü de elbet bitecek,
İsrâ seksen birin sırrı çıkacak,
Yalnız bırakıldın Mescid-i Aksâ.

Selma ARIKAN
(SORGULAYAN AKIL isimli şiir kitabının yazarı)
27 Temmuz 2024