Yalnızca yıldızların ışığında uzanan gecenin ritmindeyim,
Heyûlâlar çalkalanıyor duvar dipleri loşluğunda,
İçimde bin kırık iskemle var, oturulası değil,
İradem iri bir balık gibi karaya vurmuş çırpınıyor,
Hastir desem, peşimde köpek balıkları.

Göç etmiş yaşamların sarkıtlarını yalıyor zaman,
Toplama gayretindeyken ellerim bütün sevgileri,
Ruhum şeytan tuzaklarında tutsaklıkta,
Şimdi İsa ikonuyum, birazdan Musa âsası,
Son inanç kırıntılarım akbabalara yem oldu olacak,
Sensin aslında beni benden ayıran.

Çürük diş gibi, çekilmeyi bekliyorum koridorlarda,
Basamaklarda bir yığın hüzün birikmiş,
Beklentisindeyim temizlenmelerin,
Bütün verdiğin şeyleri geri ister gibisin,
Yaşam göç ediyor içimden usul usul,
Anlamalısın.

Alkolle uyuşmuş gecelerin, salak sabahları olur,
Kehribar rengi güne açıldığını sanır yelkenin,
Tutulmaz kahır rüzgarları kavurur bağrını oysa,
Bir deli fişek zamanlardan kalma çığlığı özlersin.

Hançerenden gönderdiğin ses,
Bir adım öteye gitmez,
Muz kabuklarında kaydırak oynatmış bunca zaman,
Dört bir tarafına sarıldığın yaşam,
Var git eğlenceni bende arama der, silkelenirsin.

Geçmişin gölgeleri döküleverir tependen,
Kaçıncı kadehteyim, saymadım,
Yazdıkça yazasım geliyor klavyeyle yarıştayım,
Dur demedikçe birileri parmaklarım çalışıyor,
Böylemi olacaktı son perde be adamım,
İçin, dışın kan deryası,
Uzadıkça şarkımda, şiirimde anlam kopuyor.

Esel Arslan
2008-Antalya