ŞİİR

Dağlardan sızan kar suları cılga bir yol bulur da
Akar ya derelere doğru
Buluşur ya ırmaklarla nehirlerle
Şiir de aksın öyle karışsın hayata.
Kim okursa anlasın
Tek bir sözcük için bakmadan sözlüğe.

Mektep medrese yüzü görnemiş çoban
Seksenlik dede, nine
Ali okulundan mezun Memet inşattaki amele
Henüz on yedisine değmemiş yeni yetmeler
Kendinden birşeyler bulsun şiirde.

Dağ suları gibi berrak dağ çiçekleri kadar doğal
Körpe gençlercesine yalın, içten
Hissetsin kendini okuyan
Hayata dokunsun dizeler...

Kanat takıp uçursun çocukları
Acısına ortak olsun
Gözü yaşlı Cumaertesi Analarının
Amasra’daki madencilerin
Çığlıgını dünyaya duyursun
Seksenlik dedeler gençliğini bulsun dizelerde
Ayder Yaylası’nda Çamlıhemşin’de
Horona dursun.

Umut olsun umudunu yitirmişlere
Yogunbakım odalarında gözünü tavana dikmiş
Ölümü bekleyenlere dokunsun birkaç dize.
Alıp götürsun yaşadığı en güzel günlere
Şifa niyetine merhem olsun örtsün yaralarını
Ayağa kaldırsın şiir.

Orhan Veli’nin
Nâzım’ın, Hasan Hüseyin’in
Can Yücel’in, Külebi’nin...
"Kusura kalmasınlar
Çok kalabalıklar çünkü
Adını anmadığım daha birçok
Ozanın şiiri gibi"
Sokağa insin şiir
Karışsın sokağın kalabalığına
Ayna tutsun yaşama.

Demem o ki
Aristokratlar gibi oturmasın tahtında
Saklamasın kendini
Metaforların/mecazların ardına
Bilmece/ bulmaca şifre değil ki şiir.

Giysin şipidik terliklerini insin sokağa
Hayatın hırgürüne karışsın şiir
Ayna tutsun yaşama...

Hasan Özbek