Gönül güzel sever akıl gıt ise
Üzülür sevgili yürek çot ise
Güneş ile yağmur nasıl zıt ise
Artık herkes gibi bir elsin bana

Gönülsüz olduğun yar burdan belli
Kurduğun düşlerin çiçekli güllü
Bir zarfın içinde resimli pullu
Hüzünde mutluluk dilersin bana

Beyhude öterken kuruyan dalda
Gerisi önemsiz sen mutlu olda
Giderken bedenim dört kollu salda
Bir yolun kıyından gülersin bana

Bizim köyde sular akar oluktan
Geçilmez yolları tavuk çoluktan
Halimi sorarsan çoluk çocuktan
Arada bir haber salarsın bana

Çok diyarlar gezdim mucur gamanı
Gönlümde büyüttüm derdi amanı
Heva eleğinde koyup zamanı
Yaşından üç beş yıl elersin bana

Bu fani nolacak böyle halları
Zehir diye yuttu taze balları
Akransız büyüyen gonca gülleri
Fırsatın olunca yolarsın bana

Kahıroğlan sözü gönülden yazdı
Eylenmez kervanı yolunda düzdü
Gözyaşım kudurdu bir fena azdı
İşini bıraksın bir gelsin bana