BİR DÜŞÜN HELE
Ölüyle uğraşan aklı yetmezler,
Bu dünya mekanda kalan olmadı.!
Rüyayı yatıpta gören bilmezler,
Uyanıp oradan dönen olmadı.!

Âdem’i bilmedin ata yaptınız,
Elmayı yedirip dışa attınız,
Cenneti şeytana ucuz sattınız,
Bir bela bin hayır bulan olmadı.!

Biri gitti bini geldi sofraya,
Yusuf gitti mısra sultan olmaya,
Kârhane gibi din insan soymaya,
Nedir ne degildir soran olmadı.!

Kanun düştü gökten aslı olmaya,
Feylesoflar kelli felli doymaya,
Yeminde sınır yok salla atmaya
Gerçek sahte araştıran olmadı.!

Meclisi yalandan toplanır işde,
Dini bütün hak, rüşvet verişde,
Önderi öndedir başın salışda,
Yok ben yokum sesli diyen olmadı.!

Nebiler çoğaldı sualsiz vekil,
Külahlar çoğaldı sakallı akıl,
Zannetme bu dünya onlara sebil,
Kimseler aklını yoran olmadı.!

Hürafalar destan oldu yayıldı,
Musa Allah gördü Yakûb bayıldı,
İsa diriltti Rab oğlu sayıldı,
Çarmıhdan kendini alan olmadı.!

Yusuf’un gözleri kenan diyarı,
Züleyha eder sevgi iftiharı,
Kıtlık günü sahra gelen tufanı,
Nerden bildin bunu diyen olmadı.!

Akıl dedikleri defter degildir,
Kiminde hiç yoktur kimi sebildir,
Miadı yazıyor bu da gönüldür,
İnsan da bilime uyan kalmadı.!
29.07.24 / Saat 16,04
MİADI (Mehmet AY)