‘Yalnızım’ diyorsun ya,
‘Yalnızım.’
Yüreğin bomboş oluyor sanki
İsimlerdeki heceler önemsiz,
Düşünmek bile istemiyorsun;
Yazmak gelmiyor aklına
Hani, zoraki sanki
Gönlünde bir durgunluk,
Sanki durmuş Dünya, dönmüyor.

Karanlıkların zifirin ötesinde,
Düşlerinde şeytanlar korkutuyor,
Yazabiliyorsam bu dizeleri,
Ben öyleyim şu an
Can.
Anlatayım mı daha
Ha?
Ağlamak istiyorsun,
Hıçkırıkların boğazında düğümlü,
Utançtan sanki yaşlar
Kuruyor göz pınarlarında
Ağlayamıyorsun.

Ağlamak ta artık değersiz,
Ne değeri var ki?
Tutunacak bir daL,
El arıyorsun sanki
Ufacık bir yel,
Meltem belki,
Böyle misin?
Bak
Dost arıyorsun böyle anlarda,
Yazsam diyorsun,
Bir anda dönüyorsun sözünden,
‘Yazsan ne yazar?’

Zorla attığın kahkahalar belki,
Dönüyor boş odanın duvarlarından
Kulaklarına,
Canhıraş bir ses duyuyorsun;
Nefretle kusmak için
Gitmek isterce lavobaya,
Kulaklarından kusuyorsun.
Gözlerinin ağırlığı vuruyor göz kapaklarına,
Boşalmış beyninle
Sanki uyuyorsun.

07.Ekim.2008 0035