Bir konçerto dinledim geçen,
Seni hatırlatmadı değil gerçi.
Hani diyordun ya "Ölürsün"
Çoktan ümidim tükendi.

Bazı yabancılar vardı kaldırımda,
Ne kadar kasvetlilerdi anlatamam.
"Keşke ben batılı olsam" diyordun ya,
Ne diye ağlıyorsun o zaman?

Yanıma uğrasan derdim,
Kafamda boş rüyalarla cebelleşirken.
Ne zaman ümitsizliğe düşsem,
Sen batıda meşgul olurdun.

Bir masal dinlerdim gözünden,
Beni hiç anlatmazdı.
Sürekli seyahat ederdi gözlerin,
Yanıma hiç uğramazdı.

Bir ses duyardım bazen,
Bazense bir koku gelirdi mektuplardan.
Senden gelmeyenlerinden hani,
Ruhuma erişmeyenlerinden.

Bir gece unutmuşken gece olduğunu,
Millet çekilmişken yuvasına,
Bulutlar yıldırım kusarken toprağa,
Toprağa varmak istedim.

Bir seremoni duyulur,
Ben akşamüstü ağlarken.
Bir Orta çağ melodisi senden,
Her akşam üstü unutulmaz olur.

Hep yalnız mı selam vereceğim sabaha,
Doğarken Güneş doğularda?
Hep mi o saraylarda,
Hep mi o balkonlardan?

Ne zaman karşılaşsam sabahı sessizlikle,
Gecesinde hep kaçardı Güneş.
Bazen bir gülücükle solardı gözümde,
Bazen batıdan batardı Güneş.