0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
133
Okunma
umut yok
mutluluk yok
sevmek sevişmek yok
Karabulutlar çökmüş
güzel diyarlarıma
silinmez yaralar açmışlar
bir çocuk yaşında ki anılarıma
karabasan gibi çökümler
heryer de eşitsizlik adaletsizlik
emekci köylü
memur
her vatandaşım da
bir hissizlik
kimsin
sen
diye devam eden cümleler
işleniyor en utanılmazından
ihanet ve cürümler
güneşe doğru koşuyoruz
koştukca yoruluyoruz
kesiliyor sesler
kayboluyor bütün değerler
aslında biz yokuz
ben yok
sen yok
biz yok
siz yok
o yok
kimsecikler yok
