0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
309
Okunma
DAHA ÇOK
Ey içimde dinmeyen sızı
ey damarımdaki dalgalı deniz
yanaklarımdan süzülerek akan coşkun nehir
soluğumdaki kördüğüm
adını andıkça düğümlenir boğazım
nereye baksam
herkesi sana benzetip tebessüm ettiğim anlarda
fark ediyorum gece ile gündüzün tezatlığını
öyle ki
bir dinginlik çöker üstüme
durup
durulurum
ve bir kez daha anlarım seni ne çok sevdiğimi
huzurum
mutluluğum olursun
çoğaldıkça çoğalırsın ruhumda
kalp atışlarım ritim tutarken aşka
kendi içimde tutsak olurum kendime
zaman yengisini özümserken yüreklerimiz
kırdık kırıldık ve yaralandık
yine de vazgeçmedik sevmekten
kimi gıpta etti sevdamıza
kimileri kültüre kurban etti öpüşmelerimizi
recmetmek istedi birileri
biz yine yeniden daha çok sevdik birbirimizi
Efkan ÖTGÜN
