Yunus, balasıdır hikmet yolunun,
Anasının mahcup kuzusu Yunus!
Destanını yazsak Anadolu’nun
Nefesi, deyişi, dizesi Yunus.


Değneğ’inen, odun’unan, ok’unan,
Hacı Bektaş gergefinde dokunan,
Hiçlik mektebinde her gün okunan,
Üstünü, ötresi, hemzesi Yunus.


Yunus; lehçesidir ana vatanın,
Bamsı Beyreğidir Korkut Ata’nın,
Güzeller güzeli Balım Sultan’ın,
Dileği, duası, arzusu Yunus.


Turna olup don değişir Yesi’yle,
Abdal Musaların geyik sesiyle,
Diyarlar dolaşır bülbül süsüyle,
Ceylanı, kuğusu, tazısı Yunus!


Taptuk dergâhında pişen aşların,
Kaygusuz’un iz sürdüğü taşların,
Kevser ağacında öten kuşların,
Bazısı Pir Sultan, bazısı Yunus!


Bastığı yer, uluların demdemi,
Heybesinde sahabelik erdemi,
Ortadan ikiye bölsek âdemi,
Kederi, sevinci, sızısı Yunus.


Yunus Cafer’imdir, Yunus vahdettir,
Yunus Murteza’dır, Çeşm-i Cennet’tir.
Yunus Alevî’mdir, Ehl-i Sünnettir,
İrfan cephesinin mevzisi Yunus.


Kuzu olur, Hatayî’yle meleşir,
Horasan’da Dehhanî’ye ilişir,
Nesimî’yle ekmeğini öleşir,
Canlar sofrasının razısı Yunus.


Güldede Dağı’nda Veyseller ile,
Türküler çığırır gazeller ile,
Fethetmiş âlemi Zeyneller ile,
Aşkın çehresinin gamzesi Yunus.


Yunus; çocukların körebesidir,
Velayet burcunun talebesidir,
Fuzulî gönlümün alfabesidir,
Ayın’ı, gayın’ı, tı – zı’sı Yunus.


Sultan Mevlana’yla tekke süpürür,
Kul Himmet gölünden taşar, köpürür,
Harabî bağından hurma koparır,
Bugünü, yarını, mazisi Yunus.


Gönül pazarında Viranî gibi,
Güğüm kalaylamış Yeminî gibi,
Debbağ olur Ahi Evran’ı gibi,
Attarı, çerçisi, terzisi Yunus.


Avlusunda Maturudî izleri,
Ambarında Hemedanî özleri,
Dudağında Ahmed Fakih sözleri,
Sarıköy’ün şahı, gözesi Yunus.


Oğuz oymağında yiğitler ile,
Sena tepesinde seyyidler ile,
Türk’ün türküsüdür beyitler ile,
Türkçe’min mübarek yazısı Yunus.


Kaynağıdır Ebabekir nehrinin,
Mürekkebi Hattaboğlu mührünün,
Çakıl taşı olur Ali şehrinin,
Gül yüzlü Osman’ı, Hamza’sı Yunus.


Tövb’eylemiş, cem şehrinden el almış,
Hasan’ımla, Hüseyn’imle yol almış,
Haydar-ı Kerrar’dan, şerbet bal almış.
Eren meclisinin azası Yunus.


Sencileyin, bencileyin, felahtır,
Peygamber avcunda sulhtur, selahtır,
Yunus; Yunuscağız, Yunusullah’tır,
Hançerî gönlümün cüz’isi Yunus,
Anasının mahcup kuzusu Yunus!
Yetmiş bin âlemin kuzusu Yunus!

#Hançerî


- Bamsı Beyrek: Dede Korkut destanlarından bir kahraman. Oğuz Türklerinin en yakışıklı dört yiğidinden biri.
- Don Değişmek: Alevi - Bektaşi kültüründe ve eski Türk inanışlarında ermiş bir kişinin hayvan kılığına bürünüp âlemi gezmesi.
- Abdal Musa: 14. yüzyılda yaşamış olan Türk ereni. Bektaşi şeyhi.
- Kaygusuz (Abdal): Alevî-Bektaşî edebiyatının kurucu ozanı.
- Demdem: Yüksek yer, yüce yer.
- Cafer-i Sadık: Caferilik fıkhının kurucusu. On iki imamdan biri.
- Aliyyül) Murteza: Hz. Ali’nin lakabı / Beğenilen.
- Şah Hatayî: Safevi Devletinin kurucusu, yedi ulu ozandan biri.
- (Hoca) Dehhanî: Divan şiirinin Anadolu’daki kurucusu.
- (Seyyid) Nesimî: Azerbaycan Türkü mutasavvıf şair.
- Güldede Dağı: Sivas’ta bir köy, ziyaret yeri
- Zeynel (bin Abidin): On iki imamdan biri. Tabiin.
- Kul Himmet: Yedi ulu ozandan biri, Türk şairi.
- Harabi: Bektaşi şairi.
- Viranî: Yedi ulu ozandan biri, Türk şairi.
- Yeminî: Yedi ulu ozandan biri, Türk şairi.
- Debbağ: deri işleyen kişi
- Maturidî: Hanefî Mezhebi’nden olanların itikad imamı, İslam âlimi.
- (Yusuf) Hemedani: Hocaların hocası.
- Ahmed Fakih: 13. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan tasavvuf şairi.
- Sarıköy: Yunus Emre’nin doğum yeri.