1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
208
Okunma
Avucumda bir parça kalp kırığı
Ruhumda dinmeyen bir yorgunluk var
Vardığım yer yolumun son durağı
Ruhumda dinmeyen bir yorgunluk var
Daldan düşen yaprak rüzgara esir
Onu ne dal tanır ne de har bilir
Ne bir ses duyarsın ne haber gelir
Ruhumda dinmeyen bir yorgunluk var
Bazen üzüntüyle bazen neşeyle
Elimde kadehle cepte şişeyle
Bir zaman yoldaşlık yaptım mey ile
Ruhumda dinmeyen bir yorgunluk var
Hatıran çok taze daha dün gibi
Başlangıcı ezel sonu ebedi
Hala ayaktayım var bir sebebi
Ruhumda dinmeyen bir yorgunluk var
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz