Ey sevgili!
Çiy tanesi gözlerinde tut beni.
Sen ki derinlerinde gömülmüş mavi
Ben göz çukurunda karayım!
Hiç kadar an’a sıkıştırılan benle
Sonsuzluk şarkısında seni taşımaktayım.

Gül-tanem!
Gül ki hazanım solsun.
Yeşeren baharlar meyvesini yaz ile sunsun.
Katranlı geceme sızma ışık diye
Kandırma yalancı baharla açtım diye
Hatırlatma sensizliğimi
Kuşların sabah senfonisiyle!
Ya sensizliğimi ver bana
Ya kaldır beklenmedik bir zamanda,
Hiç beklemediğim yerden gir kanıma.
Uçuklasın kalbim atışlarınla...

Gül-tanem,
Gülme halime!
Viran bir nehrin son damlası gibi
Kurudum bir köşende.
Çöksün ki Babil’in kulesi,
Yansın ki Asma Bahçeleri.
Eridim sensizliğin ayazında
Çarpıldım yıldırımlar sokağında
Yine de yatırmadım aşkımı
Yokluğun nadasına...

Ah sevgili,
Ah Gül-tanem!
Yabanım şimdi bir el dalında
Aşısız bıraktın
Şu kısacık ömürcağzımda


halil