0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
270
Okunma
Öfkeden kuduran deniz,
Daha fazlasını taşıyamadığı için,
İçindeki her şeyi akıtan gökyüzü,
Dalından düşen yaprağı parçalamaya yeminli rüzgar,
Rüzgarın önünde oyuncak olmuş bir yaprak ve
Kan emen buz gibi bir toprak...
Hepsini toplasan hatta fazlasını da eklesen buna
Denk gelir mi yürekteki fırtınaya?
Şeytan da ağlıyor mudur acaba,
İşlettirdiği günahlara, bedel ödettiği masumlara?
Deniz de gökyüzü de sonsuz mavilikte iken,
Okyanusu sormak neyine bir nehrin akıp giden?
Yaprak, toprak olduktan sonra
Neyine rüzgarın esmesi deli gibi?
Fırtına diner dinmesine amma ve lakin
Şeytanın gökkuşağı ile arası iyi midir ki?
Sahi, şeytanın rengi neydi, mavi?
Dilhun Hatun
