NEYMİŞ BU İNSANOĞLU

İnsanoğlu, vahşi candır
Bu dünyada, figürandır
Dünya ona, imtihandır
Hak tokatı, çarpar bir gün

İnsanoğlu, özü gitmiş
Senet gibi, sözü gitmiş
Dürüst bakan, gözü gitmiş
Dile umut, kırpar bir gün

İnsanoğlu, yalancıdır
Kurallara, isyancıdır
Hak hukuka, yabancıdır
Boşa kanat, çırpar bir gün

Ahde vefa, tek taraflı
Kadim sözler, çok masraflı
Nankörlükler, fotoğraflı
Sağa sola, serper bir gün

İnsanoğlu, çiğ süt emmiş
Nefsi her gün, tutup yenmiş
Onun için “vahşi” denmiş
İpi bağdan, kopar bir gün

Sırtına al, kırk yıl taşı
Bir kez indir, oynar kaşı
İlk fırsatta, vurur taşı
Hinliğini, yapar bir gün

İnsanoğlu, açgözlüdür
Çoğunluğu, kem sözlüdür
Nicesi var, çok yüzlüdür
Gözlerini, kapar bir gün

İnsanoğlu hilekardır
Bukalemun, ihmalkardır
Kör nefsine, hizmetkardır
Doğruluktan, sapar bir gün

Ruhsuz nesil, yetiştirdi
Dindar diye, geçiştirdi
Yakamıza, iliştirdi
Kör Şeytana, tapar bir gün