Bir gece ayazıydı esip yürekleri soğutan
Bir küçücük sözcüktü bizi ayrı düşüren
Bir hevesin kıvılcımıydı kopup bize bulaşan
Bir incecik duyguydu kopmasına ramak kala
Ucu kanlıydı kıyıma yol açan,

Kıyımın Tohumları serpildi dört bir yanımıza
Kara gecenin karasıydı etrafımızı karartan
Karanlığa hapsedip ışığımızı sömüren
Kararmamış Hayallerimizi esintiye savurup karartan,

Gocunmadan yaraları tazelenmeye davetin
Güçlenmiş duyguları sömürüp yok edenim
Gereksiz insanları muhataba bağlayanım
Gerçekleşmiş hayalleri yakıp körertenim

Şarabına zehir katılmış aşıklar
Şimşekler gelip içime patlar
Şaşkın kalan yüreğimi ağır yaralar
Şimdi ufacık bir gözyaşı damlasına bakar,


Bizi bu kıyılara sürükleyen,
Boşluğa maruz bırakıp bizi yok eden,
Aşkımızın küllerini uçurumlara savuran,
Sevinçlerimizi hüzünle değiş tokuşan Sendin Yarım.