Çok sevdiğimizden miydi zorluklarla boğuşmak
İstemedik alkışı, asla sevemedik türlü şak şak
Nasıl da boğuyor bizi şehrin kasavetli havası
Özlem hafif kalıyor anlatmaya, hissiyatları.

Sonu belli olmayan raylarda avarece yürümek ufka
Ve kurmak hayalini mor dağların esrarında
Geleceği esin vermesi ümidiyle yaşamak, solumak
Durmaksızın ilerlemek istemedik mi arınmaya
Bedeni, ruhu, aklı sarıp sarmalayan her şeyden
Halen bizi ne tuturor, neyi bekliyoruz, var mı neden?

Çölde de olsak belki kurtuluruz içi kemiren
Giderek daralırken boğan hayatın hengâmesinden
Üstelik düşse üzerimize damlalar sağanaktan
Bir de eklense fırtınalar umurumuzda değil ki
Bu duygu ve düşünceler ne ilk ne de sondu
Robota bağlanmış ömrün toptan isyanıdır bu.

Şimdi el değmemiş gibi tabiatıyla akan dereler
Suların apardığı yerlerde oluşur bir acayip sesler
Bir o yana bir diğerine uçuşan kuşlar, kelebekler
Kendi halinde bir yaprak yüzüyordur üstünde
Daha neler görünüz bakarsanız, bir ufacık gölde.

Bir yanımız hep istemez mi özgürlüğü alabildiğine
Prangalar, kelepçeler gibidir tüm rutinler
Ve yürek burkan bir türküyü alırken dile biz
Yürürüz daracık patikalarında ormanın, sessiz
Bir içe döner ki akıl, ruh ve beden arınır
Kopar fırtınası isyanların volkan gibi salınır

Kendini dinlemek belki de bu, huzur dolu
Nerede olduğumuzun da asla yok önemi,
İster kupkuru olsun hava yaksın, isterse nemli
Rüzgârın değmesidir tene, ayağın basışı toprağa
Ve yaslanıp bir kayaya, dalmalıdır olanca hülyaya

Bir enstrümanın tellerinden çıkan sesler değmeli
Vermeli içine insanın duyguların en özelini
Eşlik etmelidir buna sesler türlü biçimde
Çıkarmalıdır bizi armoniler, en dibindeyken arzın
En üst teperin manzarasını nasıl da anlatırsın.

Vurmalıdır gönlün kıyılarına en hırçın dalgalar
Ve köpürürken suları denizin beyaza dönende
Ayakların kumsalda açtığı izler silinmelidir
Birbirinden renkli mineralleşmiş taşlar toplanmalı
Her birinin ışığa verdiği tepki duyumsanmalı
Ve denmelidir ki ne kadar da ahenkli, zengin
Kelimeler anlatmaya bu güzellikleri asla yetmez.

Bir dinginlik arzu değil midir bu hep özlemdeyiz
Sersefil olmadık, avare olmadık, gayretteyiz
Benin düşmedik peşine, birde değil birlikteyiz
Varsın desinler meczup, olmayacağız hiç mağlup
Açıldık masmavi enginliğinde deryayadayız
Yahut sınırsızca güzele değmek arzusunda
Göklerin hudutlarını zorlayan meçhul rotadayız
Halen varız âlemde ve belki de son demindeyiz
Umudun ışığında yürüyen adı saklı, hırsı zararsız
Kiminde Leyla`yız, çöllerde Mecnun`un peşindeyiz
Telindeyiz sazın, aşığın mızrabında, tualde, şiirdeyiz
Bazen hiçiz, kiminde azız, yerinde bir değil biniz
İçinizdeniz, içteniz, velhasıl ;yolcuyuz, yoluz, divaneyiz.

Oğuzhan KÜLTE