Gönül hicran yarasından dertli
Kibrine yenilip oluyor heybetli
Bugün baş tacı yarın rahmetli
Olmadan tabuta konmuş gibiyim.

Düşünce ufkunda fikrini yoran
Kimine hesap verip kimine soran
Diyar diyar dolaşıp menzile varan
Çıkmadan zirveye inmiş gibiyim.

Gönül deve diye binmiş pireye
Kimine çalım satıp düşer hileye
Ayrılıp giderken tutunur sineye
Umudun yolunu bulmuş gibiyim.

Yolları dikenli olur bazan kaya
Karanlıkta ışık olur giderken yola
Atı rahvan giden kendisi yaya
Çarıkları omuzunda derviş gibiyim.

Baharda çiçek açar canlanır yaprak
Islanınca kabarır kuruyan toprak
Geçer gider günler ser’imden ırak
Gayrı kurumuş solmuş gibiyim.

Birbirine karışır dua ile küfür ağıtta
Gelirken kundakta giderken tabutta
İnce bir çizgide ayrılır dökülür sıratta
Uyuyup teneşirde kalmış gibiyim.

Duran DOĞAN