Hasan Hüseyin Kormazgil’in “Öyle bir yerdeyim ki” şiiri benim için –genel anlamda ve her alanda- sağ / sol çatışmasını ifade eder Sevgili Su.

Özel anlamda ise
yürek ve akıl ile kişinin, iki arada bir derede kalmasını.

Gerek içimizdeki güçler (iç güçler), gerekse dış güçler ve dahi düş güçler tarafından taarruza uğrayan “sevgi” asla engel tanımaz bilinir ve dediğin gibi yüreğin işidir.

İşte bu iddia karşısında “madem sevgi engel tanımaz” ile başlayan akıl oyunları ile yeni taarruzlar gelir… Taarruz ise bilirsin nihayetinde arıza bırakma niyetli saldırılardır.

“Sevgi”yi akla ve mantığa büründürmeye çalışan, taarruzda bulunan aslında SAĞduyu değildir.
Ki “Sevgi” kılığına girmiş nice duyguların hamilidir insan.
…
İşte böyle uzar gider sağ-sol çatışması. Temelde iki tarafta güzellik peşindedir. Güzellik ise sulhun meyvesidir.

Kısaca slogan atarsam;
Kahrolsun SAĞ-SOL çatışması,
Yaşasın kişinin kendisine VARIŞ çabası ve de kendisiyle BARIŞ’ı

Hasan Hüseyin Kormazgil dedi ki,
anla,
“Öyle bir yerdeyim ki”

Hayta da naçizane dedi ki,
Bir an barıştırdım sağduyumla ile sol yanımı seslendim kendime.

duy beni,
-nahif yâren/e, naif nasır b/ağlama, SOL yanım-
SAĞ’duyulu,
-yorumundan esinle “gözlerimle”yi çıkardım -
g/özümle
seviyorum seni.
//


Sevgili Su,

Sağduyunla ile gönderdiğin sevgi, sol duyuma ulaştı; sağduyumla, sol duyuna sevgilerimi gönderdim.

Çokça teşekkürlerimle.