2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1134
Okunma
Esas oğlan indi arabasından.
Dışı güneş sarısı- parıl parıl parlayan,
içi zifiri karanlık- günü geceye çağıran;
esaslı arabası ’plymouth duster’dan.
Sigarasından bir nefes aldı,
kafasını havaya kaldırıp ,bakınmaya başladı...
Kız, yeni uyanmıştı öğlen uykusundan.
Esneyerek ,çıktı yatağından.
Gökyüzü güneşliydi, hava da meltem rüzgarı,
rüzgar onu balkona çağırdı.
Gözleri, bilinmeze takıldı- kaldı...
Oğlan gözlerini alamadı, kız dan... kız da ondan..
Zaman durdu, haneye ay doğdu.
Köstekli saatini cebinden çıkardı,
Plytmouth, günü- geceye çağırdı.
Esas oğlan,arabasına atladı,
tozunu arkasında, kalbini kız da bıraktı.
Esas kız içeriye girdi,
korkuları peşinden geldi...
Tozu balkonunda,kalbi oğlanda.
Cevap Yaz