Hazan mevsimine dönse yüreğim
Sen bahçe ol gül olmaya razıyım.
Canı mutlu görmek bütün dileğim
Sen ağaç ol dal olmaya razıyım.

Kara bulut gölge olmaz güneşe
Kederli gönülde barınmaz neşe
Umutlar dönerken beyhude düşe
Sen deniz ol göl olmaya razıyım.

Sevgiler ekerken çorak toprağa
Aşk ile bezendik daldan yaprağa
Yollar düşer iken düzlerden dağa
Sen yolcu ol yol olmaya razıyım.

Gel gönül sen seven yüreği tanı
Kötülüğün olmaz güzel bir yanı
Dostluklara çıksın yolların sonu
Sen vaha ol çöl olmaya razıyım.

İki adımla git sen bir gelene
Hayat anlamlıdır yüzü gülene
Doğruluk hazine değer bilene
Sen yağmur ol sel olmaya razıyım.

Yolumu kesmeyin dosta gideyim
Laftan anlamaza daha ne deyim
Göçmen kuşlar ile selam edeyim
Sen rüzgar ol yel olmaya razıyım.

Kanadını kırma gönül kuşunun
Umudunu kesme sevgi düşünün
Sonunu beklerken hayat kışının
Sen ateş ol kül olmaya razıyım.

Döksem dertlerimi güneşle aya
Hayatın yolunda kalsamda yaya
Kahırlar ederken bütün dünyaya
Sen sultan ol kul olmaya razıyım.

Sevda ateşinde yanarken yeni
İstersen tanıma yakınken beni
Yanındayken bile özlerim seni
Sen tanış ol el olmaya razıyım.

Günden güne keder ile dolmuşum
Gül dalında gonca iken solmuşum
Hayat ummanında kayıp olmuşum
Sen gemi ol sal olmaya razıyım.

Çaresiz kalırsan yollar tıkanır
Kirli olan suyla yüz mü yıkanır
Günler geçip gider ömür tükenir
Sen asır ol yıl olmaya razıyım.

A. Kadir YALDIZKAYA