Bizim aşkımız imkansızdı,
Senin gözlerin deniz mavisiydi,
Benimse toprak karasıydı,
Yüzün makyajlı dudaklar boyalı,
Tenin ipek gibiydi ellerin ojeli,
Hiç nasır görmemiş ellerin,
Bizim aşkımız imkansızdı,
Elinde kalem, defter ve kitap,
Evinizin önünde seni bekleyen insanlar,
Tam karşısındaydık evinizin,
Seni seyretmelere doyamıyordum,
Sen ise odanda kulağında kulaklık,
Kıpır kıpır dans ediyordun,
Bizim aşkımız imkansızdı,
Sen masa ve sandalyede,
Ben ise yer sofrasında yemek yerdim,
Sizin eviniz villa neredeyse saraydı,
Bizim ise kerpiçten örülü basit bir evdi,
Birgün dışarıya çıktığımda,
Seni üzgün gördüm dalmıştı gözlerin boşluğa,
İsmini bilmiyordum,
İçimden bir ses yanına gitmemi söyledi,
Seslendim sana hey! diye...ağlıyordun,
Sen ise hiç beklemediğim tepkiyi verdin,
Gülümsedin deniz mavisi gözlerinle,
Vaktin var mı? diye sormanla...
Dizlerimin bağı çözülmüştü oracıkta,
Bana doğru yaklaşıp,
Adım Sevgi fakat sevmedim hiç,
Bana sevmeyi öğretir misin dedin,
Sana sımsıkı sarıldım tutup ellerinden,
Sevmenin diğer bir adı da özgürlüktür,
Sevdiysek özgürüz o halde ikimizde,
Sevmek budur dedim güzel insan.