istemim dışı eklenti duygularım baş belası oldu
bana devredenlerden hesabı sorulmaz mı
ne bir tadım kaldı nede bir tuzum
benzim sararıp ta soldu
kinaye güdenler bir an bile durulmaz mı

kalbimin sesini duyanda olmadı
hele niyetimi sorup sorgulu yanda yoktur illaki
kol kanat geren bir dostta kalmadı
yanı başımda duranlar kuş olup uçtu sanki

kurban edildim bir çift söze
kalbim gök yüzünde bedenim toprak altında
içimi boşaltılar narlı bir köze
gayyadayım sanki
dışlanıp ta kaldım ötede de çok öte

bir kişi daha harcandı insanlıktan öteye
çaresizliğim biçarece duldalarda kaldı
gün görmeyen gecelerde yalnızlık kefeninde
ilgisizlik konuşlanıyor kıyımdan köşemden
sabiler bile kimsesiz bırakılır yabanlara
ilgisiz
sevgisiz
ne evi belli ne atası yerleri ise izbelik
çaresizliktendir niyazı
garibanlara boyun büktürür sahipsizlik

kımıldayacak hal mi kaldı takatsizliğimizden
uyutulmuşuz kalmışız yıllarca fark etmeden
avanak Avni’yi biz içimizde taşımışız
ve yalanlı dolanlı atlatılmayı benimsemişiz
hiç mi hiç farkını bilmeden

ayaklar baş başlar ayak olmuş bu ne çarpıklık
gözümüzde görmüyor
hiç mi sarılmadık ki farkındalığı anlayalım
içimizdeler ama ne yanımızda nede karşımızdalar
görünmez olmuşlar dürtükleyip de dururlar
ve daha biz gün yüzü görmeden
karanlık bir gecede boğdurulmuş her şey

ayakların aklı ve kalbimi var baş aşağı örtülü
cehennem zebanileri gibi vicdanı da törpülü

kalbimin derin acısı dağılıyor tüm bedenime evladım
‘’elim kolum kelepçeli vay babam vay’’
‘’muhtar anamı kaçırmış oy babam oy’’
eski zamanlarda türküsünü hep söylerlerdi de inanmazdım

mangalda külü bırakmamak bizde çok kolay
elimizi taşın altına da koymaksa büyük olay



AZAP...(Kadri Atmaca) 13.06.2024