4
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
423
Okunma
diyelim ki bir savaştan çıktın
dağlar kadar yorgunsun
koparmışlar kanadını kolunu
göl ortasında seni susuz bırakmışlar
kan geliyor ağzından
kaybettiğin hiçbir şey yok
dön bak aynaya
ellerin, gözlerin, kalbin
her şey yerli yerinde tamam
gül bahçesi ümit ederken
dikenli, çorak tarlada
yol aldın bir zaman
kim vazgeçerek mutlu olmuş ki
durma mutlaka sev
bir an kavuşma ihtimalini bile düşünmeden
ilk kez seviyormuşcasına korkusuz
her gün yeni baştan
uçurtmalarla yarışan hayallerin olsun
yalnız sevginin gücü iyileştirir dünyayı
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz