3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
380
Okunma
Dudaklarımı çatlatan güneşin kızıllığı vuruyordu yalnızlığıma...
Gözlerim; sonsuz bir ufuk çizgisine dalıyordu
Ve masmaviydi ufuklar
Dışım çok kalabalıktı içimse enkazı andırıyordu
Her bir dalga halime yorgun çarpıp duruyordu kıyılarıma
Gök kızıldı, ufuk çizgisi mavi
Ve gözlerim çokça hevesleniyordu sana
Sonsuz bir ufuk eşlik ediyordu yalnızlığıma
Her bir dizem halime yorgundu
Her dudakta bana tebessüm vardı
Ben seni seviyordum.
Ruhunun güzelliği çarpıp duruyordu kıyılarıma
Sen bilmiyordun,
ben seni seviyordum
Kızıl bir güneş eşlik ediyordu yalnızlığıma
Yokluğun vurgun yemiş misali çarpıyordu kıyılarıma
Umutlar sahile vurmuştu,
Duygular yaralıydı.
Gök kızıl,
ufuk çizgisi sonsuz bir maviydi
Sen hiç bilmiyordun,
ben hep seni seviyordum.
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz