KALEM KIRILMAZ ✍️(Erhan ÇUHADAR’a ithaf)



Şairler hep yazar asırlar boyu
Sesini kısıp da kalemi kırmaz
Herkesin çok farklı olsa da huyu
Şiire küsüp de kalemi kırmaz


Şairler düşünür, kaleme alır
En güzel şekilde yazmayı bilir
Uykuya dalarken aniden gelir
İlhamı kesip de kalemi kırmaz


Veysel gibi dostsuz, yalnız kalsa da
Doğru olmayanı yanlış bulsa da
En güzel şiiri yazmış olsa da
Kendini kasıp da kalemi kırmaz


Şiirdir en özlü, en güzel ikram
Yazmayı bilenler etmeli devam
En ağır suçlara olsa da idam
Şiiri asıp da kalemi kırmaz


Şairler usanmaz dört mevsim yazar
Yanlışı görürse çok çabuk kızar
Eline düşersen mezar da kazar
Şairler susup da kalemi kırmaz


Kendi deyimiyle şair pes etmez
Eyvallah diyerek çekilip gitmez
Şair de askerdir mevzi terk etmez
Kuskustan kusup da kalemi kırmaz


Türkmenoğlu der ki; lodos esmeli
Vatanına düşman ise küsmeli
Kırgınlık olunca çabuk kesmeli
Poyrazca esip de kalemi kırmaz

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)


DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)

Şair’in gönlünde ılıktır rüzgâr
Orada karışır, aşk ile efkâr
Kendini bilmezi, ALLAH görsün der
Yüreğini yosup kırmaz kalemi.
___ ALİ GÖRGAN


Şair’im dilimdir başıma belam,
Türkmenoğlu eder,iyi hoş kelam,
Benden dostlarıma ola bin selam,
Namerde yan basıp kalemi kırmaz...
____ Nurettin GÜLBEY