Savaşlar, insanlığın en büyük utançlarından biridir.
Bu utanç sadece savaşan tarafları değil, masum insanları da, özellikle de çocukları derinden etkiler.
Savaşın gölgesinde büyüyen çocuklar, ömür boyu sürecek travmalar yaşar, eğitim ve sağlık gibi temel ihtiyaçlardan mahrum kalır ve geleceklerine dair umutlarını kaybederler.

Savaşın yarattığı şiddet ve kaos, çocuklarda travma bozukluğu, anksiyete ve depresyon gibi ciddi ruhsal sorunlara da yol açar.

Savaş mağduru çocuklar ve masum insanlar, bu acının en savunmasız kurbanlarıdır. Bu nedenle, savaşların önlenmesi ve kalıcı barışın sağlanması için tüm dünya birlikte çalışmalıdır.

Ama görünen o ki,
erk sahipleri/siyasi güç hiç bir ilerleme kaydedemedi bu konuda.

Çok utanıyoruz!
o kadar çok çaresiz durumdayız ki!

Ne söylesek boş.

Evet, yeni yepyeni umutlar gerek .

Umut, karanlığın en koyu köşelerinde bile ışıldayan bir yıldız gibidir
Zorluklar ve engellerle dolu bir dünyada, umut bize ilerlemek için gereken gücü ve cesareti verecektir mutlaka.

Yeni umutlar, tıpkı bahar aylarında filizlenen yeni tomurcuklar gibi, hayatımıza tazelik ve canlılık katacaktır.

Bugün olmasa da,
bir gün mutlaka.