Efsunlu Şiir
Kör sağır bir şairim lal olmuş kalplere efsunlu şiirler yazıyorum.
Dipsiz kara gecelerin sabahında gözyaşları içinde yazılan
Her satırında efsunlu kelimelerim olan sırlı şiirler .
Sitemlerimi hıçkırıklar içinde dinleyen kargalar şahidim
Bana yaşattığın odamdaki zemheri yalnızlığı
Kara büyüler ile muska yapıp astım boynuma.
Vardım karanlıkta sokağına, efsunlar ile okunmuş suyu.
Bana geldiğin izlerin üzerine döküyorum.
Bana yaşattığın ne varsa yaşamanı diliyorum sonra .
Kör bir kahine saçında iki tel verdim bir ak biri beyaz.
Gözümden akan iki damla yaşa karanlık sözler söyledi.
Vardı viran bir kuyuya kara büyüler ile sesizce seslendi
Git bu sitemleri fırtınalı bir gecede tane tane as kapısına.
O kendini beğenmiş kadına efsunlu sözler ile anlat aşkı.
Güneş doğmasın artık karanlık gecelerinde penceresine.
Kuzgunlar , kirli çakallar kapısında nöbet tutsun.
Zifiri gecelerde kan ter içinde eli böğründe uyansın.
Çığlıkları o soğuk köhne odasında yankılansın.
Severken ayrılmak neymiş oda anlasın.
Rüzgarda savurduğu saçlarına tel tel aklar düşsün.
Merhametsizliğin bedelini bedeni ile ödesin.
Bir sabah perperişan bir halde dizleri üzerinde varsın
Kör şairin kapısına sadaka diler gibi merhamet dilesin .
Efsunlu şiirlerimi göz yaşları içinde usulca okusun.
Kara kalbinde dökülen kara sözlerinden eser kalmasın.
Bu efsunlu şiir kör sağır dilsizlere , benden hatıra kalsın E.Balta