1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
220
Okunma
Ay huzmeleri süzülürdü mavi örtüden,
Güneşten çaldığı ışıkla hiç tereddüt etmeden.
Çok uzaklardan seslenirdi "Benim,ben!"
Ademoğlu cevap verirdi "Sensin,sen!"
Ay’ın arkasında sakladığı gizi hiç de düşünmeden.
İşte böyle büyüleyici güzelliğine aldanılır,
Yazılırdı şarkılar,şiirler, en güzel besteler..
Ay’ın altında buluşurdu sevgililer,
Sarhoş olur, kapılıp giderler.
Güneş’in güzelliğini Ay’a atfettiklerini bilmeden.
Gündüz dürüsttür, gündüz açıktır, gündüz içtendir.
Yalancıdır gece, kapalıdır bir o kadar da gizemli
Belki de bu yüzden bu kadar çok seviyoruzdur geceleri,
Örterdi yalanları, gizemleri,bilinmeyeni ve herşeyi...
Tıpkı Ay’ın sırrını örttüğü gibi,
Gevşerdi gerçekliğin ipleri, gözler yalan için körelmeli.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz