ÇANAKKALE
Ey Bayrak başını öne eğdirmedi Mehmet’im.
Gelibolu koylarında saldırırken düşman askeri,
Nice Yahya Çavuşlar, Seyit Onbaşılar siper etti gövdesini.
Bir gece düşman uykudayken,
Nusret’im tespih tanesi gibi dizdi mayınları
Çanakkale’nin soğuk sularında batıyordu düşman gemisi.
Savaşın en korkunç anında bir meçhul asker fırlıyordu siperinden
Meçhulüm dilini bilmediği bir iniltiye kulak kesildi.
Bir an etrafta sessizlik hakim orada neler oluyordu
Bir meçhul asker siper etti göğsünü,
Aldırmadı kıyamet gibi yağan mermiye,
Etraf sus pus neler oluyor siperlerde,
Havada çarpışan mermiler donmuştu sanki.
Savaş meydanları böyle bir manzarayı daha önce hiç görmedi.
Düşman düşmanı sırtlar mıydı?
Süngü mesafesinde Mehmet’im sırtında vatan.
Savaş nasıl yapılır göstermişti düşmana.
Ey analar babalar endişelenmeyin sesimize kulak verin.
Bu toprağın koynunda vurulmuş uzanmış evlatlarınız.
Bizim evladımızdır, Mehmetçiklerimizle koyun koyunadır.
Artık rahat uyuyun, bu topraklar onlarında vatanıdır.
Yedi düvel top ve tüfek ile saldırırken üzerimize.
Çocuklarımızla gelen akınlara sel olduk,
Bedenimiz ile set çektik yine de gelmedik dize.
Ebabil kuşları gibi savunduk vatanı.
Çanakkale’de ne destanlar yazıldı isimsiz, kalemsiz
Önce vatan dedik sarıldık bayrağımıza.
Şehadet haberi yayıldı tüm vatana anaların dilinde dualar.
Defterler kapanmıştı al kanlarla.
Düşmanı Çanakkale’den geçirmedi Mehmed’im.
Tarihe Çanakkale geçilmez yazısını kemiklerimiz ile yazdık.
Al kanlara bulandık ama vermedik bizim olan vatanı. E.Balta