Belki bu gün, belki yarın… Ne zaman gideceğimiz hiç belli değil… Şiire benzemese de… İç döküntüsüne benzese de… Kalemin ucuna kadar gelmişse kutlamaya dair mısralar… Kayık yapılacak, denize salınacak kağıda dökülmeli, kalem ucundan… Bu sefer batmasın duaları süs olur dalga köpüklerinde… Kuzey rüzgarı alır onu, ulaşamayacağı kıyılara ulaştırır… Gerisi ulaştıracak olanlara kalmıştır… Şiir dile gelir, bu kez boğulmak istemiyorum diye ve erkenden çıkar yola...

Yine hazan
Yine hüzün
Oysa doğum günü kutlamaları
Alabildiğince mutlu olmalı yaşadığında
Sen bakma bana
İnsan hüzne teslim oluyor ihtiyarladığında…

Nasılsın can
Derslerin iyi mi?
Başladı ilk aşklar?
Yeşil kravat mutlaka yakışmıştır
Gri ceket içine
Terlemeye başladı mı bıyıklar…

Desen ki kimsin?
Haklısın kızmam
Beni hatırlatsın diye eğittiğim yıldız bulut ardında
Rüzgar yağmur yağdırma sevdasında
Uzak düşmüşüm
Uzak tutulmak onulmaz derdim
Bu nedenledir hazan zamanı hüznüm…

Evvelki sene
Kutlama şiiri yazarak kağıda
Kayığı salmıştım denize batmış
Bu şiirim de kayık
Yine denize ve inatla
İnsan arkadaş dedi ise batırılmaktan bıkmazmış…

Say ki unutmadın
Say ki batmadım
Bir kez olsun dediler batırılmadım
O geceye ulaştım
Seni kutladım ve sen
Mutluluğun doruğuna çıkarken o gece
Ben mutluluktan ecelime çağrı yazarım…
İST. 03.10.08