ilgi ve alakamız neden ki
hep nankör
haksızlıklar karşısında ise
çok bonkör


de bakim
hangi taşın altına koyduk elimizi
kime kol kanat gerdik ki biz
yaklaşımımız çıkar yüzlü bir tilki
yüreğimiz ise
bir damla merhameti olmayan bir dinsiz
neden ki amaçlarımız satılıktır bir pula

insanlığının korkağı
hissiz ve duygusuz geçen yıllar
kimi kimden korudu yapılan yanlışlar
ne getirisi oldu bize olunca Çıfıt’ın uşağı
tamahımızın sınırı kadar suçlu
çıkarımızın uçkuru kadar gevşedikçe
tüm fırsatlar bir bir uçtu

münzevi anlarımızda saklı
bir yitim talanı büyür bu kansızlıkta
kanlı gömlekler giyilir gözlerimizin önünde
göz yaşlarına gebe kalır bembeyaz bulutlar
tüm yollar yasaklıdır umut çiçeğine

sağır ve dilsiz duygular büyürken içimizde
nadide bir ağma beller olduk yer yüzünü
elbet ki
tamahkarlığın eli olacaktır çaresizliğimizde

hiç ölünmeyecekmiş gibi kovalanırken hayat
çıkara koştukça insanlıktan çıkıldı
zulümler yayıldı mekanlara
çaresizlik deresinde boğulduk bir damla suda
yaptıklarımız kadar yapamadıklarımız geride kaldı

biz olan vicdanımız kadar çabalıyoruz
nefsi törpüleyemiyoruz

oysa ki gaflet zıbınını üstümüzden
bir çıkarabilseydik
gerçeği göre bilen gözlerimizle çabalardık
kanatlarımızın altında kalırdı mazlumlar
bu alemin boş ve geçiciliğini de anlardık
ve uçurtmalarının rüzgarının sesini duyardı çocuklar

illaki mutlu gelip mutsuz gitmeyecektik…


AZAP...(Kadri Atmaca) 26.05.2024


şiirime canı gönülle kıymet katan tüm can dostlarıma ve değerli bulup da güne layık gören seçici kurul üyelerine kalbi duygularım ile çok teşekkür eder esenlikler dilerim...