Gülümser hayat bana,
İnancım bu platonik yalana.
Koşarım ,ezeli umudumla;
Kalırım tek başıma,
Yolsuz,yolcusuz bir durakta.

İnsanlık ön planda ,
Fedakarlık ,ona keza.
Düşünce dara ;
Dostlar....
Ya yolcu ,
Ya da yolda.
Yalnızlığın ıssızlığında ,
Beklemek düşer bana,
Kendi pembe dünyamda.

Bir tatlı dil ,bir güler yüz...
Açar ,beni bende .
Üryandır artık ,
Duygum da düşüncem de.
Curcunalı bir toz bulutu içinde ,
Kalırım savunmasız yine .

Zemheri de uçarım ,
Dolu yer, düşerim.
Derin bir kuyuda ,
Yusuf misali...
Beklerim bir yolcu.
Binbir umutla .

Her rengi severim .
Dengedir ...
Gerekli derim .
Siyaha yok ,pek meylim .
Paktır ,aktır düşlerim
Benim pembe dünyamda .

Kula kulluk etmem .
Yoktur hikmeti .
Bölüşürüm ,soframdaki nimeti .
Çoğalır misafir, ahvali.
Aç kalırım sonunda.

Ektim umutlarımı ,
Hayat denen toprağa .
Suladım maneviyatla,
Besledim duygularda.
Hasat etmek düşmez bana ,
Sonunda elde boş bir sahra.

İstemem fazlasını ,
Hak belirler darasını .
Düşünürüm sonrasını:
Var mı götürmüş malını ?
Niyetimin aydınlığı ,
Benim pembe dünyamda.

Yaratılmışa bakınca ;
Görürüm Yaradan’ı
İnsandır...
Anlar elbet hatasını .
İstesem...
Çabucak keserim, cezasını.
Korkarım ....
Vicdan hapsi dar gelir bana .
Benim pembe dünyamda.

Zerre değil miyiz hepimiz,
Yaradan’dan yeryüzüne ?
Zerrenin içinde de,
Rab sevgisi var yine.
Yargılama bence ...
Acizlik ,korkaklık diye.
Saldırmam kalp denen Kabe’ye.
O sefere gidecek ,
Neferler yok bende.

Hak bilmek tamam da ,
Bildirmek haşa !
Kalp kırmak kolay da ,
Allah evi nazarımda .

Riya ,kurnazlık yok bende
Masmavi gökyüzü ....
Hayaller alabildiğine...
Güzel bakar gözlerim,
Hak güzelliğine.
Neden inciteyim ?
Kimi ? Niye?
Pembe dünyam benim ,
Kendi benliğimde .

Gül solmaz ,
Yar yormaz,
Sual Yaradan’da
Kul, kula etmez cefa.
Benim pembe dünyamda .

Kendim yarattım, bu dünyayı .
Kurarım onda ,çeşitli hülyayı .
Yaksa da dünyanın nankörlük narı ,
Yine bırakırım,
Hesabı Allah’a.

Zulme yer yok,
Benim pembe dünyamda.
İçten bir gülümseme ...
Kaderi benimseme...
Alın teri isteme ...
işte bu :Hazinem, ederim .
Ben böyle geldim ,
Böyle giderim ,

Cihanda misafirim...
Desem ki :
Gidelim, hadi pirim !
Sensiz giderim, sonunda .
İçimde pembe dünyamla.