ŞARKÖY’LÜ YÂR KÖYLÜ / TEKİRDAĞ

Bahçemizde yarışırken Arı’yla,
Rakı içtim yorgunluğun harıyla;
Feleğinden bir gün çalam demiştim,
Eve geldim; dırdır ettik karıyla…

Davet ettim; gelmem dedi yatağa,
Kendisini kilitledi mutfağa,
Feleğinden bir gün çalam demiştim,
El sayıldım, sığmaz oldum otağa…

Yarenimi almalıydım yanıma,
Benciliğim yakışmadı şanıma;
Feleğinden bir gün çalam demiştim,
Şairi de ortak edem anıma…

Şalgam diye ikram ettim şarabı,
Mayışınca “Oh be” oldu cevabı;
Feleğinden bir gün çalam demiştim,
Şarap bitti; çıkarttırdı çorabı…

Her canlının özüne has nedeni,
Tekirdağ’ın güzelleri medeni;
Feleğinden bir gün çalam demiştim,
Hıfzım deyip; teslim etti bedeni…
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)
-------------------------------------
Tekirdağ yöresini gezerken; Gençliğimde İstanbul’dan tanıdığım memure arkadaşın, çocuklar ve torunlarla yemeğe çıkacağız davetlimiz ol teklifine; eş olarak aranızda geçen tatlı anınızı anlatırsanız dedim, tamam ama şiire dökmen şartıyla dediler ve anlaştık. Yemek sonu evde anlatırız bu gün misafirimizsin dediler.
İki kızı ve bir oğlu eşleri + torunlarının bulunduğu ortamda arkadaşımın beyi olayı anlattı ve saçılan kahkahalar eşliğinde içki masası hazırlanırken takatim oranındaki şiiri yazarak buyur ettim… Sabah oldu ve şiirimi Şarköy sanal aleminde paylaşılmış gördüm...