/ paylaşım



’ Kaderini ALLAH’ın üstüne atmak ârdır !

İsmin, yani öz dokun, ALLAH gibi hep vardır !

Kendin hariç, dünyâda ayıplama kimseyi !

Çünkü kendi isminin emri ona en iyi !

Kâfiri îmâna HAK dâvet eyledi ! Niye ?

Dünyâda karakteri meydana çıksın diye !

Kafesi kır ! Her hayvân kendi yurduna kaçar !

Yılan yerde sürünür ! Kartal göklere uçar !

Can, nûr ve nâr arası ! Ne zamanki ölünür,

Cin ve Rûh arasında, pay edilip bölünür !

Bu ikinci ölümdür ! Can iki parça olur !

En zahmetli işlemdir ! Ektiklerini bulur !
Bencil yanı, İblîsle ateşe girip erir !

Temiz yanı, rûh ile cennete selâm verir !

İsmin, kendini bilmek için vücûd istedi !
O sana vücûd verdi ! Mevcûd oldun ebedî !
HAKK’ın bilgisi artmaz ki ! Yeni şey yaratsın !

Yanlışını düzeltip onu kenara atsın !

Kendi özü ne ise ! Ne var ise kendinde,

Yoğunlaştırır onu ! Değişme yok bu dînde !

Demek : HAK için bile dîn, bilmekmiş özünü !

İslâm teslim olmakmış ! Öze açıp gözünü !

ALLAH, özünü bilip yoğunlaştırdı ismi !

Sen de özünü bilip HAK nûra çevir cismi !

Beşerdeki her atom, bulduğunda özünü !

Arz da döner aslına ! Işık alır gözünü ’’



M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ *şiirin
yazarıM.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ muhtereme teşekkürler.
Dileyene enginlere gitmeye izin veriyor.