Hani nerede o güvendiğin, hiç bitmez dediğin gençlik?
Bak, tutmaz olmuş ellerin ayakların.
Ben, hep böyle kalırım, asla düşmem diyordun,
Nasıl da çökmüşsün böyle seni hiç tanıyamadım!

Kimseyi beğenmezdin bak ne hale gelmişsin?
Hiç kimsye ey vallahım olmaz derdin,
Şimdi muhtaç olmuşsun namerde;
Nasıl da çökmüşsün böyle seni hiç tanıyamadım.

Daima aklın bir karış havada gezerdin!
Şimdi kalmamış sana yetecek aklın.
Gücün yetmez olmuş artık hiç bir şeye
Nasıl da çökmüşsün böyle seni hiç tanıyamadım.

Keşke,güvenmeseydin parana puluna!
Bak,o da bitmiş gitmiş yok olmuş zamanla.
Kimse bakmaz olmuş dönüp de yüzüne,
Nasıl da çökmüşsün böyle seni hiç tanıyamadım.


Sevda Gül Ekici

Bu şiiri saat 20:33 ve 30.04.2024 Salı günü içimden geldiği şekli ile yazdım.
Bütün okuyucularıma en içten saygılarımla.