4
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
387
Okunma
Karlar üzerindeki yeşil ağaçlar gibi..
Öyle derin ,öyle dik köklerimiz,
Ayazda kalmayı da öğrenmişiz ,
Her yeni güne merhaba demeyide...
Kar ve rüzgar öç alırken cüssemizden ..
Kılıçları göz alır her vuruşta ,
Gönül rızasıyla başlar her kesi,
Eziyeti hissetmez sinemiz ..
Bu usanç, bu kin, düşürürken başımızı ..
Hâlâ seyredilmek istenir güzelliğimiz ,
Bizi ağlamaklı yapan ,
İşte bu kendini beğenmişliğimiz..
Uzaktan biliriz biz devasa dağları ..
Yakından tanıyamayız ,zirvesindeki karları,
Mutlu olmak üzere giydirilmiş ormanları ,
Ayazda, rüzgârla ve usançla yaşayan canları .
Özge Bilgeç
5.0
100% (16)
Cevap Yaz
