Öyküsü yok bu gün duyguların
Öykündüğü kadar insan hayallerine
İtibarı zedelenmesin yeter ki insanın
İhtiva ettiği sadece bir beden de değil
Kimliğin dik kalesi
Kimyasının da tek şifası
Elbet Rabbine odaklı nice dua
Aşkla eşleşen yüreğin son ukdesi
Defansında evrenin
Dil yarası değilken de sözcüklerin
Ve diken diken yüreği
Dilemması şiirin nasıl ki
Şair de şiir de gece de
Umuda gebe.

Dibi görmekten gelen bir zaman aşımı
Duayeni sözcüklerin kabrine sığınmakla iştigal olsa bile
Şairin geçimi şairin gücü
Şairin hörgücü
Ve işte
Açılası o devasa parantez
Açmaza düşse ne ki?
Delik cebinden dökülen akçelerin solgun rengi
En çok da muteber olduğu kadar Allah katında

Gök cisimleri
Gövdenin kesikleri
Şiir ise bir kesiti
Dillendiren
Dinlendiren
Tutuk nutkun sonlandığı
Belki de bir isim ya da sıfat tamlaması
Köpüren denizin
Kolaçan etmediği kadar şairin
Arkasını yasladığı
İlhamın bir adım sonrası
İtikadın sonlanmayan sefası
Cefayı dahi söndürebilen bir yangına
Vesile olsa ne ki yaşam
Rivayetin de odak noktası…

İklimler zuhur eden ansızın,
İkiletse de kader hüznü
Kederin esefi
Sözcüklerin daraltısı
Göğün gece yüzlü karartısı
İrdelenecek ne var ne yok
Kubbenin uçuşan çatısı
Yerkürenin de sonlanmayan izdihamı
Kök hücresine değin baskın
Kol kuvveti hüznün
Nasıl ki yüreğin söküklerinden dahi
Dökülen külün bir yansıması

Güleç yüzünde umudun
Seferi tanığı hayatın
Yakamozların çırpınışı
Yedieminde unutulmuş bir çanta değil ki
Şairin sonlanmaz nazı niyazı
Kuytularda unutulmuş sözcüklerden kastı
Yalnızlığınsa babadan mirası

Yâdında dünün
Yaşadığı kadar ömrün
Elbet umudun da sonlanmayacaktır vardiyası
Bir renk cümbüşü
Bir duygu kaosu
Ve işte ulaşılası
O ulvi Rakım
Sessizliğin kof gürültüsü
Ne hacet ona buna
Fısıltıların tebessümüne ekili
Sözcüklerinse radarı
Künyesinde yazdığı
Kadar adının ve yazgının iniltisi
Çoktan da boyunu aşmışken şairin…